ستاره های سربی - ابی

ستاره هاي سربي
فانوسکهای خاموش
من و هجوم گريه
از ياد تو فراموش
تو بال و پر گرفتي
به چيدن ستاره
دادي منو به خاک
اين غربت دوباره
دقيقه هاي بی تو
پرنده هاي خسته ن
آينه هاي خالي ،
دروازه هاي بسته ن

اگه نرفته بودي
جاده پر از ترانه
کوچه پر از غزل بود
به سوي تو روانه
اگه نرفته بودي
گريه منو نمي برد
پرنده پر نمي سوخت
آينه چين نمي خورد
اگه نرفته بودي و
اگه نرفته بودي

شبانه هاي بي تو
يعنی حضور گريه
با من نبودن تو
يعني وفور گريه
از تو به آينه گفتم
از تو به شب رسيدم
نوشتمت رو گلبرگ
تو رو نفس کشيدم
از رفتن تو گفتم
ستاره در به در شد
شبنم به گريه افتاد
پروانه شعله ور شد