گفتمش: آهای، ماه‌پیشانو !
گفت: جونِ جونم ؟
جونِ جونم آخ جونِ جونم.
گفتمش:بگو غنچه گل کو؟
گفتِش: لبونُم.
جون جونم آخ جون جونم.
گفتمش: چرا ماه‌پیشانو نا مهربونی؟
گفت: می خوام بسوزونمت تا قدرُم بدونی...
گفتمش:فدای غمزه‌تِه گردُم
دلخوشم که تِه‌رو نومزد کردْم
پیشِ پات می‌شینم دوزانو، آخ
ماه‌پیشانو جان، ماه‌پیشانو
واقعا صداي محشر و عالي داره. نوازشگر روح.
پاسخحذف